W tym poście przedstawiamy kronikę z poszczególnych etapów budowy Stodoły M Parterowej. W przypadku tego projektu inwestor zdecydował się zmienić materiał elewacyjny z deski elewacyjnej na płytkę klinkierową.

Fundamenty

Zalewanie fundamentów to kluczowy etap budowy, w którym beton wylewany jest do przygotowanych wykopów lub szalunków, tworząc stabilną podstawę budynku. Proces ten składa się z nałożenia na siebie kolejno następujących warstw:

• Przygotowanie terenu – Wykopy są odpowiednio zabezpieczone, a pod fundamenty układa się warstwę chudego betonu lub podsypki.
• Zbrojenie – Przed wylaniem betonu instaluje się zbrojenie, czyli pręty stalowe, które wzmacniają fundament i zapewniają mu wytrzymałość.
• Jakość betonu – Ważne jest użycie betonu o odpowiedniej klasie, odpornego na warunki gruntowe i obciążenia konstrukcyjne.
• Właściwe wylanie betonu – Beton należy wylewać równomiernie i w odpowiednich warunkach pogodowych, unikając nadmiernego nasłonecznienia lub mrozu.
• Zagęszczanie – W trakcie zalewania fundamentów, beton musi być dobrze zagęszczony (np. wibratorami), aby uniknąć powstawania pęcherzyków powietrza.
• Czas schnięcia – Po wylaniu fundamenty muszą odpowiednio związać (min. 28 dni), aby uzyskały pełną wytrzymałość.

Podłoga na gruncie

Tworzenie podłogi na gruncie w budynku polega na bezpośrednim ułożeniu warstw podłogowych na utwardzonym podłożu gruntowym. Jest to popularne rozwiązanie w domach jednorodzinnych i budynkach parterowych. Proces ten składa się z nałożenia na siebie kolejno następujących warstw:

• Zagęszczenie gruntu – podłoże musi być odpowiednio wyrównane i zagęszczone, by uniknąć osiadania.
• Warstwa izolacji przeciwwilgociowej – folia lub membrana chroniąca przed wilgocią z gruntu.
• Warstwa termoizolacyjna – zazwyczaj z płyt styropianowych lub wełny mineralnej, zapewnia izolację cieplną.
• Wylewka betonowa – stanowi główną nośną warstwę podłogi.
• Warstwa wykończeniowa – np. panele, płytki lub parkiet.

Murowanie ścian parteru

W naszych projektach standardowo ściany zewnętrzne składają się z bloczki betonowych. Ściany w budynku pełnią funkcję nośną, przenosząc obciążenia z wyższych kondygnacji i dachu na fundamenty, oraz zapewniają izolację termiczną i akustyczną. Prawidłowe wykonanie murowania ma bezpośredni wpływ na trwałość i bezpieczeństwo całej konstrukcji budynku.

Ważnymi aspektami podczas murowania są:

• Właściwe wypoziomowanie pierwszej warstwy – ma kluczowe znaczenie dla stabilności i pionowości ściany.
• Użycie odpowiedniej zaprawy – rodzaj zaprawy musi być dobrany do materiału murarskiego, zapewniając solidne wiązanie.
• Dylatacje – uwzględnienie przerw dylatacyjnych, które zapobiegają pękaniu ścian przy osiadaniu budynku lub zmianach temperatury.
• Izolacja pozioma – zabezpieczenie przed wilgocią, kładziona na poziomie styku fundamentów ze ścianą.
• Kontrola pionu i poziomu – regularne sprawdzanie poziomnicy i pionu, aby ściany były idealnie proste.

Wieńce

Tworzenie wieńców w budynku polega na wylewaniu żelbetowych belek na szczycie ścian nośnych. Wieniec stanowi poziome wzmocnienie konstrukcji, które spina budynek i rozkłada równomiernie obciążenia, np. z dachu czy stropu. Wieniec zapobiega także pękaniu i odkształceniom ścian na skutek działania sił bocznych, takich jak wiatr czy ruchy gruntu. Tworzenie wieńców to kluczowy etap budowy, który wpływa na stabilność i trwałość całego budynku, dlatego wymaga dużej precyzji i przestrzegania norm budowlanych.

Aspekty na które należy zwrócić uwagę podczas tworzenia wieńców:

• Prawidłowe zbrojenie – pręty zbrojeniowe muszą być odpowiednio ułożone i połączone, aby wzmocnić konstrukcję.
• Staranność w szalowaniu – szalunki muszą być solidne i proste, aby wieniec miał prawidłowy kształt.
• Dobre wiązanie z murem – wieńce muszą być odpowiednio połączone ze ścianami, aby zapewnić sztywność konstrukcji.
• Odpowiednia mieszanka betonowa – użycie wysokiej jakości betonu zapewnia trwałość wieńca.

Strop

W Stodole M Parterowej konstrukcja stropu składa się z monolitycznej płyty żelbetowej. Oznacza to, że strop jest całkowicie wykonywany na budowie (a nie jak np. strop Teriva składany za pomocą gotowych elementów). Wylewanie stropów żelbetowych monolitycznych w budynku polega na stworzeniu jednorodnej (monolitycznej) konstrukcji stropu z betonu zbrojonego stalą. Proces ten składa się z kilku kluczowych etapów:

• Przygotowanie szalunku – należy zamontować szalunki, czyli tymczasowe konstrukcje z desek, płyt lub specjalnych systemów szalunkowych, które nadają kształt stropu. Szalunki muszą być dokładnie wypoziomowane i solidnie podparte, aby utrzymać ciężar betonu do momentu jego stwardnienia.
• Montaż zbrojenia – w szalunkach układa się pręty zbrojeniowe zgodnie z projektem budowlanym. Zbrojenie ma na celu wzmocnienie stropu i zwiększenie jego nośności. Pręty stalowe są wiązane ze sobą w odpowiednią siatkę, a tam, gdzie to konieczne, stosuje się dodatkowe wzmocnienia w miejscach większych obciążeń (np. wokół otworów na schody).
• Przygotowanie instalacji – przed wylaniem betonu należy umieścić w stropie wszelkie przewody instalacyjne (elektryczne, wentylacyjne), które będą przechodziły przez strop.
• Wylanie betonu – po zamontowaniu szalunków i zbrojenia wylewa się beton, zaczynając od najdalszych miejsc i przesuwając się w kierunku wyjścia. Beton powinien być mieszany i wylewany równomiernie.
• Wibrowanie betonu – po wylaniu, beton jest wibrowany za pomocą specjalnych urządzeń, które usuwają powietrze i równomiernie rozkładają mieszankę. To zwiększa gęstość betonu i eliminuje ryzyko powstawania pustek.
• Pielęgnacja betonu – strop wymaga odpowiedniego nawilżania przez kilka dni po wylaniu, aby zapobiec zbyt szybkiemu schnięciu i pękaniu. Czas schnięcia betonu to zazwyczaj około 28 dni, jednak pierwszy etap utwardzania trwa krócej.
• Demontaż szalunków – po uzyskaniu odpowiedniej wytrzymałości betonu (zazwyczaj po kilkunastu dniach) można bezpiecznie zdjąć szalunki i podpory.

Murowanie ścianek kolankowych

Ścianki kolankowe to niskie ściany, które znajdują się pomiędzy stropem ostatniej kondygnacji a dachem skośnym. Są one umieszczone na krawędzi stropu i podnoszą wysokość poddasza, co zwiększa przestrzeń użytkową w pomieszczeniach poddaszowych. Wysokość ścianek kolankowych może być różna, zależnie od projektu i kąta nachylenia dachu, ale zazwyczaj wynosi od kilkudziesięciu centymetrów do około 1,5 metra. Konstrukcyjnie pełnią one ważną funkcję, przenosząc obciążenia z dachu na ściany nośne i fundamenty, dlatego muszą być solidnie wykonane i dobrze zintegrowane z resztą budynku.

Więźba dachowa

Więźba dachowa to konstrukcja nośna dachu, składająca się z drewnianych (lub stalowych) elementów, która podtrzymuje pokrycie dachowe oraz przenosi obciążenia na ściany budynku. Jej główną rolą jest zapewnienie stabilności i wytrzymałości dachu, a także tworzenie odpowiedniego kształtu, który odprowadza wodę deszczową i śnieg z powierzchni.

Więźba dachowa składa się z kilku kluczowych elementów:

• Krokwie – to główne belki, które tworzą szkielet dachu, ułożone pod odpowiednim kątem. Przenoszą obciążenia z pokrycia dachowego na murłaty.
• Murłaty – poziome belki umieszczone na ścianach, do których mocowane są krokwie. Stanowią podstawę dla całej więźby.
• Płatwie – dodatkowe poziome belki umieszczane w środkowej części dachu, które zwiększają sztywność konstrukcji i dzielą rozpiętość dachu na mniejsze odcinki.
• Jętki – elementy poprzeczne, które wzmacniają więźbę, zapobiegając uginaniu się krokwi.
• Kalenica – najwyższy punkt dachu, gdzie spotykają się krokwie z obu stron.

Pokrycie dachu

Montaż pokrycia dachowego w budynku polega na aplikacji materiałów, które chronią wnętrze budynku przed wpływem warunków atmosferycznych, takich jak deszcz, śnieg, wiatr czy promieniowanie słoneczne. Proces ten może różnić się w zależności od rodzaju pokrycia, ale ogólne etapy są podobne.

Oto kroki procesu:

• Montaż folii paroizolacyjnej – na krokwiach lub płatwiach kładzie się folię paroizolacyjną, która zabezpiecza przed wilgocią. Folia powinna być ułożona zgodnie z kierunkiem spadku dachu.
• Montaż kontrłat – na krokwiach montuje się kontrłaty, które umożliwiają wentylację dachu oraz tworzą przestrzeń dla wody, odprowadzanej z dachu.
• Montaż łat – na kontrłatach umieszcza się łaty, które stanowią podparcie dla pokrycia dachowego. Łaty muszą być rozmieszczone w odpowiednich odstępach, zgodnie z wymaganiami producenta pokrycia.
• Deskowanie – montaż desek do łat dachowych,  nie jest to konieczne, jednak na pewno poprawia stabilizacje i wzmacnia dach
• Montaż pokrycia dachowego – w zależności od wybranego materiału (dachówki, blacha, gonty, itp.) przystępuje się do ich aplikacji. W przypadku dachówek układa się je w określony sposób, zaczynając od dolnej krawędzi dachu i kierując się ku górze. W przypadku blachy, panele należy montować wzdłuż spadku dachu, łącząc je na zakład.
• Montaż akcesoriów dachowych – po zamontowaniu głównego pokrycia, przystępuje się do montażu różnych akcesoriów, takich jak rynny, rury spustowe, kominy, wentylacje dachowe oraz inne elementy, które są potrzebne do prawidłowego funkcjonowania dachu.
• Inspekcja i zabezpieczenie – po zakończeniu montażu, dach powinien być dokładnie sprawdzony pod kątem ewentualnych szczelin, nieszczelności lub niewłaściwego ułożenia materiałów. Wszystkie szczeliny powinny być uszczelnione, a całość odpowiednio zabezpieczona.

Stolarka okienna

Okno umieszcza się w otworze, przy użyciu klinów do wypoziomowania. Należy upewnić się, że okno jest ustawione pionowo i poziomo. Ramy okienne są przymocowywane do ściany za pomocą kotew lub wkrętów. Ważne jest, aby mocowanie było solidne, a jednocześnie nie powodowało uszkodzenia materiału okna.Po osadzeniu okna, szczeliny między oknem a otworem wypełnia się pianką montażową, co zapewnia dodatkową izolację termiczną i akustyczną. Należy również nałożyć uszczelki, aby zabezpieczyć przed przeciągami i wilgocią.Po zakończeniu montażu okna, zamontowane są parapety zewnętrzne i wewnętrzne, które chronią przed wodą deszczową i estetyzują wnętrze.

Prace wewnętrzne

Do prac wewnętrznych należy między innymi montaż ogrzewania i obróbka zewnętrzna schodów. W naszych projektach standardem jest stosowanie ogrzewania podłogowego. Jest to system grzewczy, który wykorzystuje ciepło emitowane przez podłogę do ogrzewania pomieszczeń. Polega on na umieszczeniu w posadzce rur w sposób, który zapewnia równomierne rozprowadzenie ciepła w całym pomieszczeniu. Gdy woda przepływa przez rury, podłoga się nagrzewa, a ciepło unosi się w górę, co zapewnia równomierne ogrzewanie. Po ułożeniu rur, całość jest zalewana wylewką, która pokrywa rury. Wylewka może być betonowa lub anhydrytowa i powinna mieć odpowiednią grubość, aby skutecznie przewodzić ciepło. Zwykle ma od 3 do 5 cm grubości. Po wyschnięciu wylewki (zwykle 2-4 tygodnie), montuje się podłogę wykończeniową (np. płytki, panele, wykładziny), która będzie bezpośrednio nawiązywać do podłoża.

Wykończenie stropodachu

Odpowiednie wykończenie stropodachu jest kluczowe dla zapewnienia skutecznej hydroizolacji w budynku. Dobrze wykonana hydroizolacja chroni konstrukcję przed wnikaniem wody, co zapobiega uszkodzeniom, takim jak pleśń, korozja czy osłabienie materiałów budowlanych. Aby osiągnąć maksymalną efektywność hydroizolacji, ważne jest, aby wszystkie warstwy stropodachu były starannie zainstalowane i dokładnie uszczelnione. Używa się do tego materiałów, takich jak folie, membrany czy specjalistyczne powłoki, ma kluczowe znaczenie dla długotrwałej ochrony przed wodą.

Prace elewacyjne

Prace elewacyjne polegają na zamontowaniu termoizolacji, a następnie wykończenie jej wybranym materiałem elewacyjnym. Izolacja termiczna montowana jest np. za pomocą kołków rozporowych, które zapewnią stabilność izolacji. Na warstwę izolacyjną często nakłada się siatkę zbrojącą, która zapewnia dodatkowe wzmocnienie i przyczepność tynku. Siatka powinna być umieszczona w tynku w odpowiedni sposób, aby uniknąć pęknięć. Można stosować różne rodzaje tynków, np. tradycyjne, akrylowe, mineralne czy silikonowe, w zależności od efektu, jaki chcemy osiągnąć. W tym projekcie jako materiał elewacyjny użyty zostały także płytki klinkierowe. Płytki klinkierowe montuje się na zaprawach klejowych lub cementowych. W przypadku montażu na zewnątrz, należy używać zaprawy mrozoodpornej. Po wyschnięciu zaprawy (zgodnie z instrukcją producenta, zazwyczaj po 24-48 godzinach), należy wypełnić spoiny odpowiednią fugą, która jest dedykowana do płytek klinkierowych.

Ukończona elewacja

Gotowy projekt, pozostał montaż oświetlenia i wyłożenie obszaru dookoła budynku kostką. Co sądzicie?  Jeżeli macie jakieś pytania to zachęcamy do komentowania.